OVER MIJN MOEDER.    

Mijn moeder vragen mensen zich vaak af, wat deed je moeder, waarom heeft ze jullie niet beschermd?

Mijn moeder trouwde met mijn vader toen ze 19 was. Omdat haar ouders het huwelijk niet goed keurde, kreeg ze niets mee van huis. Ze had de kleren die ze aan had, en verder niks. Haar moeder verbrak het kontakt met haar. Dat was de reden dat ze heel erg dankbaar moest zijn ... aldus mijn vader. Hij dreigde haar vaak dat ze kon gaan, zoals ze was gekomen. Met niets dan de kleding die ze aan had. Mijn moeder werd ook geslagen, vernederd, en verkracht.

Mijn vader noemde haar trut, in het bijzijn van andere, dus ook buiten op straat.

Wij werden allemaal bedreigd met woorden en met fysiek geweld.

We waren allemaal bang voor hem, fysiek was hij erg sterk, ook geestelijk werden we behoorlijk gebrainwashed.

Bang is hier niet het juiste woord. Er was sprake van doodsangst!

Mijn moeder kreeg een klein beetje huishoudgeld, daarvan moest ze zichzelf, en ons voeden en kleden. Ze heeft zichzelf altijd weggecijferd. Ze had zichzelf leren naaien, en heeft uit nood ook ooit ondergoed voor mij genaaid uit haar eigen hemden. Ze mocht van mijn vader niet gaan werken buiten de deur.

Er was wel geld. Mijn vader had een gemiddeld salaris, maar dat was voor hemzelf. Hij gebruikte dat voor zijn hobby's. Hij bouwde een *doka, en kocht de nieuwste foto toestellen. Tenslotte was al het geld van hem, omdat hij er voor werkte, dat wij daar ook van leefde was een voorrecht aldus mijn vader.

Toen wij kinderen de deur uit waren, had mijn moeder stiekum toch een werkhuis, waar ze enkele keren heeft schoongemaakt.

Helaas werd ze ziek. Mijn moeder heeft haar laatste levensjaar in het ziekenhuis gelegen. Ze had een eigen kamer en onbeperkt bezoek. Op 56 jarige leeftijd overleed ze aan eierstok kanker.

*Een doka is een donkere kamer waarin foto's worden ontwikkeld, en afgedrukt.